لاح ها وابزار رزمی این رشته،اسامی وشکلهای مختلف خاص خود را دارند ولی در دو چیز با هم مشترک هستند

* دفاع « اوکه » *حمله « تسوکی »

در بکارگیری سلاح های رزمی،تکنیکهای بیشماری وجود دارد که هنر جو با گذشت زمان «سوگی» و تمرین و ممارست می تواند به کمالی از این هنر برسد که از تمامی سلاح ها استفاده مطلوب را ببرد.در قرن حاضر سلاح های سنتی شکل تازه ای پیدا کرده اند ودر بین افکار عمومی کار با سلاح به معنی نمایش مهارت هاست.ولی در نینجارنجر جدا از نمایش تکنیک ها منحصر به فرد واجرای فنون زیبا هدف دیگری دنبال می شود و آن اعتقاد به این مطلب است که سلاح و ابزار عضوی از بدن است و باید روحی در آن بیدار شود تا هنر به کمال برسد.

حفظ و آرامش ،برخورداری از وقار،داشتن تعادل و خلق حرکتهای انفجاری به انسان عظمت و به تکنیک که نمایش می دهد شکوهی خاص می بخشد در فنون سلاح در نینجارنجر از روش «نرمی و سفتی» استفاده می شود.

تعادل موهبتی بزرگ واساس قانونمندی حاکم بر رزم انفرادی است چرا که مقصود همه سبکها هنر های رزمی اصیل وارستگی وتعالی روح است نتیجتا هوشیاری از هدف های خیلی مهمی در تمرینات کوبودوجوتسو نینجارنجر به شمار می آید.

در این قسمت به تفکیک وتسریع این سلاح ها می پردازیم وبه زیر مجموعه انها اشاره می کنیم ولی در مورد تاریخچه ویا نوع کاربرد های سلاح ها داده نمی شود چون توضیح در مورد این سلاح ها هرکدام یک کتاب مجزا لازم دارد.

چوب:

۱-ماربو (چوب گرد) ۲-کالبو(چوب چهار گوش) ۳-هاگالو (چوب هشت گوش)

۴-تاکابو(چوب بامبو) ۵-روکالو(چوب شش گوش) ۶-بو کای(پارو بلند ومحکم)

تکنیکهای چوب با فاصله های مختلف در برابر حریف قابل اجراست. در زمان اجرای فنون چوب مهمترین ضربات برشی،پرتابی و پیچاندنی باید به مانند دستها و پاهای ما وارد عمل شود اگر غیر این باشد رسالت فن ازبین می رود.

نانچیکو:

۱-نانچیکو (دو فک) ۲-سان چیکو (سه فک بلند) ۳-یوچیکو (۵ فک کوتاه)

۴-بوچیکو (چوب بلند ویک فک کوتاه)

نانچیکو سلاحی کوچک ولی بسیار موثر در رزم انفرادی با قدرت تخریب با ور نکردنی و بسیار انعطاف پذیر در طول تمرین هنر جویان نینجارنجر است این سلاح در گوشه ای از بدن جاساز می شود تا هنر جویان به این سلاح نزدیکتر باشند و آن را عضوی از بدن خویش احساس کنند.

کوری ساری:

۱-تونفا ۲-ساری کاما ۳-کاما ۴-نونته ساری

این سلاح ها انحصاری برای هنر جویان نینجارنجر ساخته شده است تا بتوانند در شرایت مختلف از آنها استفاده کننده برای مثال این سلاح ها برای ضربه زدن، کندن زمین بالا رفتن،قطع کردن و اوکه «دفاع کردن» کاربرد فراوانی دارد.البته هر نوع سلاح خود شامل زیر مجموعه ای از سلاحها است که اکثرا به صورت سلیقه ای و دست ساز تولید می شود.

شوریکن:

۱-شاکن شوریکن(تیغه های فراوان)

۲-تانته بو شوریکن(چاقو باریک برای پرتاب)

شوریکن یکی از کوچک ومخرب در میان سلاح ها به شمار می رود که به راحتی قابل حمل است و از فاصله زیاد می توان آن را به طرف حریف پرتاب کرد.

در قدیم تیغه های این سلاح را به زهرهای مهلک آغشته می کردند تا از طریق زخمی کردن بدن حریف او را از بین ببرد.

«شوریکن،سلاح اختصاصی نینجا ها است»

 

 

 

لباس و یونیفورم نینجارنجر:

کفش نینجارنجر:

جوراب نینجارنجر:

نقاب نینجارنجر:

استتار در رود خانه و نواحیه دریایی به کمک لباس ابی رنگ

استتار در جنگل با کمک لباس های لجنی و چریکی

 

استتار در شب به کمک لباس مشکی و سایه شب نینجا

در هنر رزمی استاد گرانبها ترین گوهر برای رزمیکار می باشد و در زندگی او نقش بسزایی دارد.این استاد است که با آموزش هنر رزمی راه و روش رسیدن به درجه بالای معرفت و یقین و خود شناسی را به رزمیکار نشان می دهد.

در نینجا رنجر نیز استاد از احترام و ارزش بالایی برخوردار می باشد چرا که او در تمام مراحل زندگی الگو و راهبر و راهنمای نینجا می باشد.

به همین دلیل سخن گفتن با استاد آئین و مقرراتی دارد که یک نینجا می بایست در دوجو یا خارج از آن رعایت کند.

• برای سخن گفتن با استاد ، نینجا می بایست ابتدا ظاهر خود را مرتب کند.
• اگر استاد در حالت ایستاده قرار داشت نینجا می بایست تا 3 قدمی استاد جلو بیاید و در روبروی استاد قرار بگیرد و احترام os را به جا آورد.
• احترام os ،تنها مخصوص استاد دوجو می باشد و همرزمان و شاگردان می بایست برای احترام به یکدیگر از احترام مرتبه دوم استفاده نمایند.
• چنانچه استاد به او اجازه سخن گفتن داد ، او می بایست همانطور که سر خود را پایین گرفته است سخن خود را بیان کند.
• در هنگام سخن گفتن ، نینجا می بایست از تکان خوردن خودداری کند و دو دست خود را به ران پاهای خود بچسباند و سر خود را پایین نگاه دارد و به چشمهای استاد خیره نشود.
• لحن او می بایست آرام و با طمعنینه و صدای او می بایست رسا باشد و به گوش استاد برسد.
• هنگام سخن گفتن با استاد می بایست از الفاظ و عبارات و جملات مناسب استفاده نماییم.
• چنانچه سخن او به اتمام رسید و استاد پاسخ او را داد ، او می بایست دوباره احترام os را به جا آورد و تا 7 قدم به عقب برود و سپس به کار یا تمرین خود مشغول شود.
• او باید کاملا مراقب باشد که هنگام عقب رفتن ، به استاد پشت نکند.
• همچنین هنگامیکه استاد شاگرد خود را صدا می زند و او را فرا می خواند،او باید با همین احترامات نزد استاد خود بیاید و امر او را اطاعت نماید.
• و اگر استاد در حالت نشسته قرار داشت نینجا می بایست تا 3 قدمی استاد جلو بیاید و بصورت سیزا بنشیند و تعظیم 90 درجه را در حالت سیزا به جا بیاورد.همچنین در محضر استاد می بایست سر خود را پایین بگیرد و تکان نخورد.و هنگامیکه کار او به اتمام رسید او میبایست تا 5 قدم روی انگشتان پای خود بصورت نیمه نشسته به عقب برود و آنگاه بلند شود و به کار خود ادامه دهد.
• چنانچه شاگردی در حال تمرین کردن بصورت نشسته می باشد،و در این حین استاد در حال عبور کردن از کنار او باشد،شاگرد می بایست سریعا از جای خود بلند شود و به استاد احترام os را ادا نماید.
• چنانچه شاگردی بصورت ایستاده در حال تمرین کردن باشد،هنگام عبور استاد از کنار او می بایست سر جای خود ثابت بایستد و احترام os را به استاد خود ادا نماید.
• هیچ شاگردی حق نشستن در مقابل استاد خود را ندارد مگر اینکه استاد این اجازه را به او بدهد.
• احترام به استاد در همه حال ضروری می باشد.بعضی شاگردان گمان میکنند که احترام به استاد،فقط در دوجو جایز می باشد و چنانچه استاد خود را در بیرون از دوجو مشاهده می کنند احترام خود را به جا نمی آورند.درصورتیکه این عمل نادرست می باشد و احترام به استاد در همه حال جایز می باشد.

تاریخچه نینجا رنجر

 

هنرهای رزمی نینجا رنجر

The martial Arts of Ninja Ranger

 

تاریخچه :

نینجا رنجر از دو کلمه نینجا و رنجر تشکیل گردیده است که هر کدام از این لغات دارای مفهوم و معنای بسیاری میباشد.به دلیل انشعابات فراوانی که وجود دارد ، در کشورها و زبان های مختلف معنای متفاوتی را شامل میشوند.همچنین به دلیل اینکه از زبان ژاپنی به فارسی و برخی به لاتین ترجمه می شوند معنای چندان مثبتی نخواهد داشت ولی می توان گفت چون منشا ژاپنی دارد،نینجا به فردی گفته می شود که در چند رشته رزمی تخصص و مهارت پیدا نموده است و در کل، فردی فوق العاده و اعجوبه در رزم می باشد.

لغت رنجر ( در حیطه رزمی – نظامی یعنی، ضد ضد چریک ) در سبک رزمی نینجا رنجر یعنی فردی فوق العاده که تخصص در کلیه امور ورزشی را پیدا نموده است،این نینجاها در ایران بیشتر در جهت استعداد یابی،توسعه قهرمانی و همگانی شدن ورزش گام برداشته که نمونه آن در مسابقات رینگی که بخش اعظم این سبک را تشکیل می دهد و رکن اساسی می باشد و مسابقات تیر اندازی با تفنگ بادی و… است،که نشانگر فرق آن با نینجاهای دیگر می باشد.

هدف به وجود آمدن نینجا رنجر:

هدف از بوجود آمدن این رشته را در گذشته نینجاها می توان یافت.سالهای متمادی است که نینجاها را در جهان یاغی و تروریست معرفی می کردند و نینجاها افرادی بودند که برای از بین بردن حکام و پادشاهان اجیر می شدند.آنان در کشور پهناور چین دست به هر کاری می زدند که بعد از فرو پاشی نینجاها در چین و فرار آنان به ژاپن،در کوههای سوزاکا اقامت گزیده و به تعلیم و تجدید قوا پرداختند و بعد از سال ها ودر قرن حاضر این رشته ، توسط دکتر (ماساکی هاتسومی) به صورت یک سنت شروع به کار نموده که امروزه در چندین کشور جهان دارای انشعابات و نمایندگی می باشد.

 

ماساکی هاتسومی

ماساکی هاتسومی

 

 

کانچو فیروز خنجری در سال 1383 با توجه به اینکه استعداد جوانان این مرز و بوم به هدر نرود با هدف رینگی کردن نینجاها در استایل های مختلف به تحول بزرگی پرداخت،تا نینجاهایی را که تا به حال به عنوان نینجاهای نمایشی و هالیودی خطاب می نمودند را قدرت بخشیده تا بدین صورت نینجاهایی را به جهان معرفی نماید.

کانچو فیروز خنجری

 

نینجا رنجر از چه بخش هایی تشکیل شده است…؟!

هنرهای رزمی نینجا رنجر به طور عمده به چهار بخش تقسیم بندی شده است که هر بخش شامل زیر مجموعه ای نیز می باشد. در اینجا مختصری از آن را بیان می کنیم که بستگی به زمان در حال تغییر و پیشرفت نیز می باشد.

(ninja archer)نینجا آرچر – نینجاهای تیر انداز با کمان

که ورزشکار در طول دوره های ورزشی خود در این سبک با سه کمان ( ریکرو – کامپوند – کراس ) آشنا شده و قابلیت این را پیدا می کند که در مسابقات این رشته شرکت نماید.لذا هنرجویان می توانند در مدرسه نینجا دوره های تئوری و عملی را طی نمایند تا در مسابقات و لیگ تیر اندازی با کمان کشور شرکت نمایند و این یک امتیاز برای هنرجویان این مرز و بوم می باشد.

(ninja combat)نینجا کامبت – نینجاهای مبارز

که این دسته خود دارای سه زیر مجموعه می باشد که بخش اول آن : اوپن کمیته و بخش دوم آن : نینجا فایتر یا نینجاهای رینگی که اساسی ترین رکن این رشته می باشد که در شش استایل برگذار می گردد که سعی بر این شده تا استایل ( لوکیک ) در بخش آقایان و ( سمی کنتاکت ) در بخش بانوان آموزش داده شود.بخش سوم نینجا کامبت ( سن شو ان ) است که این نیز جهت آشنایی ورزشکاران به اقسام مبارزات ، آموزش داده می شود.

 

(ninja commando)نینجا کماندو

قسمت سوم نینجا رنجر به نام نینجا کماندو که از پیچیده ترین و سخت ترین دوره های این سبک می باشد،تشکیل شده است.یک هنرجو می بایست با چندین رشته ورزشی آشنا شود و دوره های آن را طی نماید که قسمت های شنا،تیر اندازی با تفنگ بادی،کوهنوردی،تای جوتسو با سلاح و بدون سلاح ( دفاع شخصی با سلاح و بدون سلاح )،کوبودو جوتسو ( تمام سلاح های سنتی رزمی ) از قبیل : چوب – نانچیکو ( تک وجفت ) و سه جفت ( سانچیکو ) – تیر اندازی با کمان – زنجیر – شمشیر و… تا کمربند مشکی آموزش داده می شود و کایت سواری – راپل – دارت – صخره نوردی – اسکیت با سلاح و حرکات ویژه کماندویی – سومو – آکروژیم – سوارکاری – پرتاب کارد – شوریکن (ستاره ) – فوکی بارای – جهت شناسی در شب – استتار – ذن و مدیتیشن – کمک های اولیه و… که در دوران دان ها آموزش داده می شود.

(ninja star)نینجا استار

به دلیل قهرمانی بودن و استثنا بودن و کسب افتخار برای مملکت،یک دان به شودان اضافه می گردد.

---

---

لباس مشكي: لباس رسمي در دوجوهاي تمرين و عمليات هاي شبانه است.


لباس سفيد: براي كار در طبيعت سفيد مانند مناطق برفي است.


لباس آبي تيره: براي مناطق سواحلي رودخانه يا دريا به كار مي رود.


لباس لجني: براي عمليات در جنگلها و مناطقي كه رنگهاي مختلفي دارد استفاده مي شود.


لباس خاكي: از اين لباس نيز در مناطق كوهستاني و بياباني استفاده مي شود.

 

 

از آنجا که یک نینجا می بایست به سرعت حرکت کند پس لباس های او سبک بود ، همچنین به علت نیاز یک نینجا باری مخفی شدن حتی در روز ، بنابراین رنگ لباس های انها باید نا محسوس می بود .

رنگ هایی که معمولا استفاده می شد : رنگ های آبی تیره ، قرمز تیره و مایل به قهوهای ، قهوه ای و خاکستری بود . با وجود اینکه رنگ مشکی از همه رنگه معروف تر است ، اما به دلیل اینکه در تاریکی زود چشم را می گیرد ، از آن در مراسم مذهبی استفاده می شد.

همچنین از رنگ آبی معمولی در تمرینات استفاده می گشت

یک دلیل استفاده از رنگ آبی تیره ، علاوه بر استتار خوب ، دور کردن مار های سمی بوده است ، همانند گاوچران های غرب که از شلوار کتان آبی استفاده می کنند .

نینجا های خطرناک ، به دو دلیل رنگ قرمز را می پوشیدند : این نوع قرمز استتار خوبی در شب داشت ، و اگر نور به آن تابیده می شد رنگ قرمز روشن می گرفت و با استفاده از خرافات آن زمان و نقاب هایی با شکل شیطان ، باعث ترس و وحشت حتی در دل سربازان می شد .

رنگ قهوه ای تیره هم استتار خوبی رد مناطق کوهستانی و شب داشت

همچنین کونواچی های ایگا در محل کمپ سکونت خود از نوعی رنگ صورتی استفاده می کردند .

در کمپ های 4 گانه ( فصلی نینجا ) که به آموزش های خاص می پرداختند بعضا از رنگ زرد و یا سفید استفاده می شده ولی هیچ منبع معتبری ذکر نکرده که لباس عملیاتی نینجا ها به رنگ زرد هم بوده است

از نوعی لباس 2 رو که به رنگ آبی تیره و سبز تیره بوده است برای استتار در منطق کوهستانی با پوشش گیاهی فراوان استفاده می شده ( معمولا کوهستان های زاپن سرسبز و پوشیده از نوعی درخت چینی با ارتفاع معمولی بوده است )

همچنین گفته می شود که در مناطق برفی از رنگ سفید استفاده می شده ، البته منبع معتبری آن را تایید نکرده ، و از آنجا که نینجا ها در شب به عملیات می پرداختند و در موقع عملیات کمتر در فضای لخت و ساده بوده اند ، بعید می رسد که همچین چیزی حقیقت داشته باشد .

تاریخچه تونفا برای اولین بار به کشور چین و اندونزی بر می گردد ، سلاح تونفا تقلیدی نزدیک از سلاح قدیمی به نام Mae sawk می باشد که خود بیانگر این است که سرچشمه این سلاح از خود کشور مالزی بوده است . کابرد اصلی تونفا زمانی پیدا شد کهدر زمان فرمانروایی اوکیناوا شوو برای تثبیت حکومت در جنگ داخلی این کشور و  به دلیل محدودیت هایی که برای استفاده از سلاح گرم بود استفاده از این سلاح سرد رونق گرفت و بعد از آن نیز در نیروهای نظامی دنیا جای باتوم معمولی که شبیه به چماق بود را گرفت . تونفا سلاح سردی است که در صورت مسلط بودن به استفاده صحیح و کاربردی از آن هم در دفاع و هم در حمله بسیار کار آمد است .
عده ای بر این باورند که سلاح تونفا از سلاح کاما نیز کپی برداری شده ، که البته سایت ورزشهای رزمی این ایده را قبول ندارد .
ساختار کلی تونفا به این صورت است :
- تنه اصلی تونفا : که در قدیم از چوب ساخته میشده و بیشتر از چوب درخت بلوط برای ساخت آن استفاده میکردند و در عصر کنونی تونفا از مواد گوناگونی وجود دارد که مهمترین ساختار آن از جنس پلاستیک فشرده است ، در ساختار تونفا نه سنگین بودن آن مطلوب است و نه سنگین بودن آن البته این مساله اکنون بیشتر جلوه میکنید که توانایی ساخت مواد گوناگون به جاییی رسیده که همین تونفا را میتوان در ورزنهای گوناگون از پلاستیک ساخت بدون آنکه تغییری در ظاهر و ابعاد داشته باشه .
در حال حاضر اکثر تولید کنندگان این سلاح تنه اصلی آن را در طول 50 الی 60 سانتیمتر درست می کنند

- دسته تونفا : دسته تونفا در قطری ساخته میشود که کاملا در دست جای گیرد و انگشتان به دور دسته حلقه و مشت شوند  اتصال دسته تونفا به بدنه در قدیم خیلی قابل اتکا نبوده حتی در مواردی که به صورت یک تکه این سلاح را از دل چوب در می آوردند اما اکنون این سلاح دارای ساختار بسیار محکمی است ، در سر دیگر دسته که به بدنه متصل نیست معمولا یک برجستگی در قطر آن وجود دارد به این دلیل که ممکن است در کارکرد طولانی شما با این سلاح دست شما عرق کند و این برجستگی باعث میشود که عرق کف دست باعث خارج شدن سلاح از دست شما نشود .

چوبدستی یا همان بو (bo) سلاحی در دسترس همگان که از قرنها پیش شاید به عنوان اولین سلاح انسان استفاده میشده است ، همچنین قرنهاست که به چوب دستی و شاید هم شمشیر به عنوان سمبل سلاح هنرهای رزمی نگریسته شده است .
چوب دستی یا بو (bo) ارزانترین و در دسترس ترین و ساده ترین نوع سلاح در ورزشهای رزمی به شمار میرود که همچنین پرکابرد‌ترین آنها هم تقریبا به شمار می رود .
بسیاری از اساتید چوب را مادر سلاحهای رزمی میدانند و برای آموزشهای آن به عنوان یک سلاح  پایه ارزش زیادی قائل هستند .
بو (bo)  علیرغم سادگی اش قابلیت های دفاعی و حمله ای فراوانی دارد و این علت آن است که هنوز این سنتی ترین سلاح ورزشهای رزمی جایگاه خود را حفظ کرده و خواهد کرد .
در گذشته بیشتر از چوب بامبو برای اینکار استفاده می شده که طی مراحلی خاص به مقاومت ذاتی این چوب نیز می افزودند .

برای اینکه ضربه پا همراه با سرعت، قدرت و دقت بیشتری انجام شود باید بدن خود را با سرعت به طور کامل حرکت دهید و این امر نیازمند انعطافپذیری زیاد و حرکات کششی روزانه میباشد. 

بسیاری از هنرجویان سبکهای مختلف رزمی دچار این اشتباه میشوند که کشش قسمتهای بالائی وپائینی بدن را جداگانه انجام میدهند و برای بهبود ضربات پای خود اهمیت قائل نمیشوند. در حقیقت برای استفاده از حداکثر قدرت باید ضربه پا را با تمام بدن وارد کنید و این بدان معناست که شما باید از تمامی اجزاء بدن استفاده نمائید و آن را مورد حرکات کششی قرار دهید. 

یک نرمش خوب مستلزم حرکات چرخشی و دورانی مفاصل است. به طور سرعتی و نرم ،کمر، قوزک پا، شانه ها، مچ، کفل و زانوهای خود را بچرخانید. هنگام اجرای حرکات کششی پایه قبل از تمرین، حرکات پرشی و چرخشی را که موجب کشیدگی ماهیچه ها و تاندونها میشود انجام دهید. دیگر حرکات  مفید پیش از تمرین شامل چرخاندن دستها و پاها از طریق حرکات کامل کنترلی با سرعتی آهسته میباشد. انجام ضربات دورانی و مستقیم پا به سمت جلو، پهلو، پشت و همچنین ضربات هلالی داخل و خارج پا موجب افزایش حرکات شده و جریان خون را به تمام نقاط بدن هدایت میکند. 

هرگز به این فکر نیافتید که ماهیچهای را به طور جداگانه بکشید تمام قسمتهای بدن شما باید با هم کار کنند. به علاوه به دلیل اینکه بدن نمیتواند جدا از فکر و ذهن باشد شما باید فکر و ذهن خود را آزاد و انعطاف پذیر نگه دارید تا بتوانید از انعطاف بدن نیز استفاده کنید. برای ایجاد قدرت، بدن باید کاملاً راحت باشد و وقتی تحت فشار ذهنی و فکری هستید، بدن نمی تواند راحت و آزاد باشد. در نظر داشته باشید که در یک مبارزه واقعی برای شما  فرصتهائی وجود دارد که از مشت و پاهای خود برای ضربه زدن استفاده کنید و  بدون داشتن بدن آماده و فکر انعطاف پذیر، شما این فرصتها را از دست خواهید داد و شما مبارزه را خواهید باخت.

اولین هدف هنرجویان افزایش قدرت انفجاری در ضربات پایه جلو، و ضربههای دورانی پا و ضربه پا از پهلو میباشد. 

متأسفانه بسیاری از مردم سالها آموزش دیده اند و هنوز نمیتوانند به حداکثر قدرت دست پیدا کنند زیرا آنها ضربات پا را به اشتباه آموزش دیده اند. بدون اصول و قواعد صحیح هرگز پیشرفت حاصل نخواهد شد. 

بنابراین ارزش دارد، آنها را به طور صحیح دوباره فرا گیرند. 

هنگام تمرین ضربه پا به جلو (frount kich) از پاهای خود هم زمان استفاده کنید تا به  حریف ضربه را وارد نمائید. زانوی خود را تا حد امکان بالا ببرید و بدن خود را به سمت جلو بکشید تا ضربه را وارد نموده و پای خود را جمع کنید.  همیشه در تمرین ضربه را تا حد ممکن بالا بزنید سپس در بالاترین نقطه ضربه حداکثر قدرت و سرعت خود را به کار بندید. هنگام ضربه زدن به هدف، کفل خود را به سمت خارج پرتاب کنید و برای وارد آوردن ضربه از این قسمت استفاده کنید. هنگامی که به سمت جلو حرکت میکنید پای ستون به طور طبیعی به سمت خارج و زاویه ۴۵ درجه قرار میگیرد و حرکت ضربه کفل باعث میشود به سمت عقب تکیه نمائید و ستون فقرات حالت هلالی شکل بگیرد. 

برای اجرای ضربه دورانی پا (round house kick) نسبت به هدف به طور عمودی بایستید. زانوی خود را تا حد امکان از پهلو بالا ببرید. بر روی پای ستون خود بهطور ۹۰ درجه تکیه کنید  کفل را چرخانده و بهطور افقی ضربه بزنید . هنگام ضربه زدن به عقب تکیه کنید. اما چرخش خود را به طور عمودی بر روی هدف حفظ کنید. بر روی ضربه خود تمرکز کنید تا در عرض نقطه هدف اصابت کند. 

در اجرای لگد از پهلو باید در برابر هدف عمودی بایستید و زانوی خود را تا حد امکان بالا ببرید به سمت جلو یا کنار سپس پای خود را باز کنید و بر روی پای ستون زاویه ۹۰ تشکیل دهید. لگن خود را به سمت جلو هدایت کنید و با انتهای پای خود به هدف ضربه بزنید. هنگام ضربه زدن به پای عقب تکیه کنید اما نسبت به هدف چرخش نکنید. بسیاری از هنرجویان قدرت انفجاری خود را با انجام چرخش لگن به سمت داخل محدود می کنند .

به خاطر داشته باشید حالتی که در بالا شرح دادیم برای موقعیتهای بهینه بدن میباشند. در مبارزه شما باید از هر حالتی که مؤثر است استفاده کنید. برای مثال بهتر است ضربات را پائینتر بزنی تا بالا. اگرچه در تمرین ضربات را بالا بزنید خواهید فهمید که بدن شما برای ضربه زدن در ارتفاع در یک لحظه خاص بهترین حالت را دارد.  حالتهای پایی را که توصیه میکنیم در تمرین از آن استفاده کنید.

در یک مبارزه، برای هر ضربه خود را بر روی یک حالت محدود نکنید. برای مثال در اجرای ضربه از پهلو خود را برای استفاده از تمام پا، پاشنه، کف پا و پنجه بسته به بهترین حالت مقتضی آماده  کنید. 

هنگام ضربه زدن باید از تمام بدن خود استفاده کنید. شما باید تمام بدن را بکشید و با انرژی تمام در جهت ضربه آن را هدایت کنید. تمام بدن شما باید یک خط قدرت غیرمنقطع باشد. هرگز به ایجاد انرژی تنها با پاهای خود فکر نکنید. عملکرد پاها مانند محوری است که به یک چرخ متصل است که با قدرت وارده نه از ناحیه پاها بلکه از حرکت چرخشی کمر و پای ستون به حرکت در میآید. بدن شما باید مانند شلاق حرکت کند: 

قدرت ایجاد شده توسط پیچیدن و پای ستون از طریق پا به حرکت درآمده و در حالت انفجاری به هدف برخورد کند. 

کلید پیدایش قدرت انفجاری ریلکس بودن بدن تا لحظه اصابت به هدف میباشد. تکنیک شما به نرمی کتان قبل از اصابت و به سختی فولاد هنگام اصابت به هدف میباشد. به خاطر داشته باشید اصابت به هدف ارجحیت دارد به هدفگیری. زیرا تمام قدرت شما در لحظه تماس با هدف منجر میشود و برگشت به حالت اولیه باید نرم و کنترل شده باشد. با قدرت کوه ضربه بزنید اما به سبکی پر به حالت اولیه برگردید .